Polskie znaki (standard ISO)
admin, 23 lipca 2010 , kategoria: PoradyWielu początkujących webmasterów ma problemy z określeniem odpowiedniego kodowania strony. Zdarza się, że pozostawiają taką stronę bez określonego kodowania lub w ogóle nie używają polskich znaczków. Jest to dosyć poważny błąd podczas tworzenia wartościowych i przyjaznych czytelnikowi witryn.
Niezależnie od tego czy tworzysz duży portal internetowy czy tylko wizytówkę o sobie, musisz pamiętać o ustawieniu odpowiedniej strony kodowej. Lepiej czyta się tekst na stronie z polskimi znakami niż bez – jest to podstawowy czynnik, który pobudza Internautę do zainteresowania się daną publikacją. To samo tyczy się błędów ortograficznych – jeżeli czytelnik zorientuje się, że tekst jest podziurawiony błędami nie będzie chciał go czytać (nawet jeśli jest bardzo ciekawy).Wyobrażasz sobie sytuacje, w której czytasz książkę z masą błędów ortograficznych oraz o pisowni pozbawionej znaków diakrytycznych? Zanim więc wstawisz jakikolwiek tekst na stronę sprawdź go dokładnie (np. Wordem), tym bardziej, że dzisiaj każdy szanujący się edytor umożliwia sprawdzenia pisowni i gramatyki.
Żaden szanujący się webmaster nie powie Ci, że elementy tj. deklaracja strony kodowej i używanie polskich znaków są nieistotne!
Jedyne miejsca gdzie dopuszcza się pomijanie ogonków to takie, w których wypowiedź pisana jest w dużym pośpiechu, np. komunikatory, irc, smsy lub czaty itp… Tutaj sytuacja jest inna, gdyż napisanie krótkiej odpowiedzi z polskimi znakami w krótkim czasie sprawiłoby pewne problemy… Witrynie musisz poświęcić więcej czasu, ponieważ być może czytelnik będzie chciał kiedyś do niej powrócić – Tobie najbardziej powinno na tym zależeć.
Deklaracja strony kodowej ISO-8859-2
Aby zadeklarować odpowiednią stronę kodową dla dokumentu HTML 4.01 oraz XHTML 1 za pomocą meta tagów należy użyć znacznika meta pomiędzy znacznikami <head> ... </head>
, najlepiej jako pierwszy znacznik meta:
Dla XHTML w wersji 1.0 deklaracje ustawiamy na samej górze dokumentu. Wygląda ona następująco:
Jeżeli Twój serwer obsługuje pliki z rozszerzeniem php, powyższa instrukcja może spowodować błąd. W tym przypadku należy użyć poniższej instrukcji (deklaracja w postaci skryptu PHP):
' . "\n"; ?>
Ponieważ nie wszystkie przeglądarki akceptują XML zaleca się zastosowanie obydwu instrukcji (z meta tagiem oraz z deklaracją dla XHTML’a)…
Strona kodowa a edytor
Posiadacze edytorów tekstu (HTML) pod systemy Linux / UNIX nie powinni mieć większych problemów z dostosowaniem strony kodowej edytora do strony kodowej pisanego dokumentu pod warunkiem, że wszystko mają odpowiednio skonfigurowane. Natomiast użytkownicy systemów Windows mogą napotkać problemy z domyślnym ustawieniem kodowania. W większości wypadków MS NotePad (standardowy notatnik) ma ustawione domyślne kodowanie Windows-1250. Dlatego pisząc artykuły w Windowsie należy je konwertować do postaci ISO-8859-2…
Typowe edytory HTML, tj. Pajączek czy edHTML umożliwiają domyślne kodowanie znaków na odpowiedni standard. Zostały opracowane też specjalne programy, które konwertują pobierane znaki z klawiatury, np. KeyPlus (działający jeszcze na Windows 98).
Standard ISO czy MS Windows
W ramach standardu zaleca się stosowanie kodowań ISO zamiast Windows. Kodowanie Microsoftu może okazać się dla wielu przeglądarek nieodpowiednie (zwłaszcza na platformach obsługujących swoje wewnętrzne strony kodowe). Kodowanie Windows-1250 (pl) jest wewnętrznym kodowaniem systemów Windows i niech tak pozostanie (własne standardy posiadają także np. systemy dla Macintosh i SUN).
UNICODE
Istnieje jeszcze jeden standard kodowania znaków opracowany w 1993 roku – Unicode. Dzięki niemu możliwe jest pisanie w wielu językach (na litery przeznaczono 65536 znaków). W jego przypadku także należy posiadać odpowiedni edytor. Standard ten jest aktualnie rozwijany i staje się coraz bardziej popularny, Stronę kodową w tym przypadku określa się jako utf-8, natomiast jego rozszerzeniem jest utf-16.
Zastosowanie standardu UTF ma sens głównie w przypadku tworzenia stron wielojęzykowych. W przypadku stron o jednym (polskim) języku zaleca się pozostanie przy standardzie ISO-8859-2, gdyż w tym wypadku jest to rozwiązaniem bardziej optymalne (standard UTF jest bardziej rozbudowany, a co za tym idzie – „cięższy”). Niemniej jednak wybór pomiędzy UTF i ISO ma coraz mniejsze znaczenie, gdyż oba te standardy są w pełni obsługiwane.
Tagi: edytor, html, iso, kodowanie, kodowanie strony, strona kodowa, utf, windows, xhtml.
25 lip 2010 o 13:46
[...] tutaj też wspomnieć o deklaracji XML, która jest szczególnie zalecana w sytuacji, gdy kodowanie znaków ma być inne niż utf-8 lub utf-16 i kodowanie nie jest określone żadnym protokołem wyższego [...]